ميلاد نور
............
سرزده از جيب زمين افتاب.........شام سيه گشت نهان باشتاب
نور خدا پرده رزخ برکشيد..........نقش گل روي پيمــــــــبر کشيد
مژده که آن دولت سرمد رسيد......قامت دلجــــوي محمـــدرسيد
آمده از آمنـــــــه بنت وهـــب........عصمت گنجينـــه ي کل سبب
طفل يتيمي که پدر را نديد..........سايه آن نـــــــور بصــــر را نديد
دست خدا بر سر او سايه زد......سکــه بر آن منبع سرمايــــه زد
عاقبتش خواجه ي لولاک کرد.......تاج سر جمــله ي افــلاک کرد
جعفر صادق گل باغ رسول...... پورعلـــي ميوه ي قلب بتــــول
گشته به ميلاد صداقت قرين........موســم ميـــــلاد رســول امين
تا که خدا باب دوعالم گشود.........وقف دوچشمان محمـــد نمود
مهر خدايي ورسول امين..............روح زمان هايـــــي وجان زمين
چشم اميد همه ي خاکيان..........تاج سر جمــــله ي افلاکيــــان
هرچه من وعشق قدم ميزنيم......حسن تورا بـــــاز رقــــم ميزنيم
روزقيامت زکــــــرم اي رسول ........شافع ما باش به حق بتـــــول ...
قسمتي از مثنوي بلند ميلاد نور......شعر هاشمي زاده